Idziemy do lekarza w Unii Europejskiej

Od chwili wejścia Polski do Unii Europejskiej wszyscy otrzymamy prawo leczenia się w krajach Wspólnoty. Każdy obywatel kraju członkowskiego ma prawo swobodnego podróżowania, podejmowania pracy, studiowania i zamieszkiwania w wybranym przez siebie państwie Unii. W razie zmiany miejsca zamieszkania lub podróży obywatela ubezpieczonego w jednym z państw UE, prawo do opieki zdrowotnej "podróżuje" razem z nim.

Mimo, że prawo wspólnotowe stosuje się na obszarze wszystkich krajów należących do Unii, są pewne wyjątki. Warto pamiętać, że w przypadku Danii przepisów tych nie stosuje się na obszarze Grenlandii i Wysp Owczych. Podobnie jest w przypadku Wielkiej Brytanii - nie mają one zastosowania na terytorium Wysp Normandzkich oraz Wyspy Mann. Obowiązują natomiast na obszarze Gibraltaru, w przypadku Francji, także na terytorium Gujany Francuskiej, Reunion, Gwadelupy oraz Martyniki, a także na należących do Portugalii Azorach i Maderze. Na przepisy wspólnotowe można się także powoływać w państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego - Islandii, Lichtensteinie, Norwegii i Szwajcarii.

Przepisy wspólnotowe jasno określają, kto jest uprawniony do opieki zdrowotnej. Są to:

• pracownicy najemni i osoby pracujące na własny rachunek oraz członkowie ich rodzin;
• emeryci i renciści oraz członkowie ich rodzin;
• studenci i członkowie ich rodzin;
• turyści;
• bezrobotni i członkowie ich rodzin;

Osobami uprawnionymi są także szczególne grupy zatrudnionych i osób:

• pracownicy wysłani i członkowie ich rodzin;
• pracownicy przygraniczni i członkowie ich rodzin;
• pracownicy sezonowi i członkowie ich rodzin;
• bezpaństwowcy i uchodźcy zamieszkali na terytorium państwa członkowskiego UE oraz członkowie ich rodzin;

W razie korzystania ze świadczeń zdrowotnych przez osobę ubezpieczoną w kraju innym, niż kraj, w którym się leczy, należy pamiętać o tym, że ZOZ-y będą zawsze udzielać opieki zgodnie z przepisami własnego kraju. Pacjentowi-cudzoziemcowi przysługują takie same usługi, jak obywatelowi kraju, w którym korzysta z opieki zdrowotnej.

Udając się do lekarza w Polsce, jesteśmy zobowiązani do okazania dokumentu (legitymacja ubezpieczeniowa, odcinek renty lub emerytury), który potwierdza nasze prawa do nieodpłatnych świadczeń zdrowotnych. Podobnie będziemy musieli robić lecząc się w krajach Unii. Tam, rolę dokumentów potwierdzających pełnią formularze serii E100. Już od pierwszego dnia naszego członkostwa we wspólnocie, polscy ubezpieczyciele będą takie formularze wystawiać. Będziemy je wypełniać w języku polskim. Uwaga! Jeszcze przed wyjazdem do innego kraju powinniśmy zaopatrzyć się w odpowiednie formularze. Bez nich nie będziemy mogli korzystać z przysługujących nam praw.

Osoby ubezpieczone w jednym państwie członkowskim będą też mogły wyjechać na leczenie. W takim przypadku potrzebna jednak będzie zgoda ubezpieczyciela, czyli Narodowego Funduszu Zdrowia.